- επιγενής
- Όνομα ιστορικών προσώπων.
1. Σικυώνιος ποιητής, από τους αρχαιότερους τραγικούς. Για τη ζωή του και το έργο του υπάρχουν πολύ αόριστες πληροφορίες. Μερικοί φιλόλογοι τον θεωρούν ημιμυθικό πρόσωπο, ενώ κατά το λεξικό της Σούδας (Σουίδας), κατατάσσεται πρώτος στη σειρά των τραγικών και απ’ αυτόν αρχίζουν να απαριθμούνται οι υπόλοιποι, με δέκατο έκτο τον Θέσπι. Ωστόσο, σύμφωνα με την άποψη άλλων μελετητών, πρώτος (ή συνεχιστής του Ε.) ήταν ο Θέσπις. Στον Ε. αποδίδεται επίσης ο νεοτερισμός ότι ξεπέρασε πρώτος στα έργα του τον στενό παραδοσιακό κύκλο των διονυσιακών μύθων, που αποτελούσαν μέχρι τότε το πάγιο θέμα της τραγικής ποίησης.
2. Ποιητής της Mέσης αττικής κωμωδίας (4ος αι. π.Χ.). Η ακμή της σταδιοδρομίας του τοποθετείται περίπου το 380 π.Χ. Από τα έργα του σώζονται μόνο λίγοι τίτλοι και μερικά ελλιπή αποσπάσματα. Αναφέρονται ως έργα του οι κωμωδίες: Αργυρίου αφανισμός, Ηρωίνη, Ποντικός, Μνημάτιον, Βακχεία.
3. Γραμματικός της αλεξανδρινής περιόδου (3ος αι. π.Χ.). Έγραψε Περί της εις Ορφέα ποιήσεως, ερμηνεύοντας πολλές συμβολικές εκφράσεις των Ορφικών. Κατά τον Αρποκρατίωνα, ήταν αρχαιότερος από τον Καλλίμαχο.
* * *-ές (AM ἐπιγενής, -ές)νεοελλ.(ορυκτολ.) εκείνος που προήλθε από επιγένειααρχ.-μσν.αυτός που έγινε ή γεννήθηκε μετά από άλλον, υστερογενής.[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + γένος].
Dictionary of Greek. 2013.